Het Club-Kampioenschap, niet zomaar een wedstrijd
Voor
velen de gezelligste wedstrijd van het seizoen, voor sommigen de
belangrijkste wedstrijd van het seizoen en voor een enkeling de enige
wedstrijd van het seizoen. Van een ijzig koud kampioenschap tot een
weggewaaid kampioenschap. Van een kampioenschap eind november tot een
kampioenschap half maart. Het mag duidelijk zijn, het gaat hier
om het CLUB-kampioenschappen. Niet zomaar een wedstrijd, maar een
wedstrijd met historie, met spanning en teleurstelling en uiteraard met
winnaars en verliezers.
Nog een kleine week voor het
clubkampioenschap van het seizoen 2014-2015. Een mooi moment om eens
door het verleden gegaan. Wie zijn de winnaars van weleer? Wat valt er
te melden over de omstandigheden? En wat kunnen we voorspellen over het
aankomend kampioenschap. Eén feit is zeker, we houden het dit jaar
droog!
IJzige koude, regen, sneeuw storm of niks van dit alles.
Het
aankomend kampioenschap wordt voor het eerst gehouden met een dak boven
ons hoofd. Geen invloed van buitenaf. Dat is in het verleden wel eens
anders geweest.
De afgelopen drie kampioenschappen werd er in de
regen geschaatst. Niet een regenbuitje tijdens de wedstrijd, maar de
gehele wedstrijd gestaag vallende regen. In 2013 ging dat ook nog eens
met hagel gepaard. Het leidde tot slecht ijs met een als dieptepunt een
val van favoriet Sven Prins. Uiteindelijk is de wedstrijd na de 500
meter gestaakt en is twee weken later het restant verreden.
Koud
is het in het verleden ook weleens geweest met het
clubkampioenschappen. Dan gaat het niet om temperaturen rond het
vriespunt, maar over echt diepvriesweer. 23 februari 1986 bijvoorbeeld.
Drie dagen voor de Elfstedentocht werd op zondagochtend het CK verreden
bij een temperatuur van min 10! Ook in de Elfstedenwinter 1996-1997, om
precies te zijn op 28 december 1996 werd het CK verreden bij een
temperatuur van min 10 graden.
Ook het kampioenschap van
2002 had te maken met uitzonderlijke weersomstandigheden. Met windkracht
8 bleven de blokjes niet op de wedstrijdbaan liggen en kon er überhaupt
niet gereden worden. Geen nieuwe kampioen dat jaar.
Het
lijkt er bijna op dat er geen club-kampioenschap geweest is dat onder
gewoon goede omstandigheden gereden is. Dat is gelukkig wel het geval.
In de jaren na 2002 waren de omstandigheden keer op keer goed en zeker
die van 17-02-2007. Maaike Elfferich reed daarbij een baanrecord op
de 500m in 42,03 seconden. Een tijd die anno 2015 nog steeds als
baanrecord op de Jaap Edenbaan in de boeken staat. Door uitstekende
weersomstandigheden was ook het kampioenschap van 2010-2011 bijzonder
snel. De uiteindelijke winnaar Carl Fangmann had 40,77 respectievelijk
2.03,32 nodig om nummer twee Jonathan Boom (40,99 en 2.04,13) en nummer
drie Sven Prins (40,09 en 2.09,54) achter zich te houden. Stuk voor stuk
tijden, waarmee je 15 jaar eerder met gemak kampioen werd.
Vroege kampioenschappen!
Noemenswaardig
zijn ook de datums en de tijdstippen waarop het CK's in het verleden
gehouden zijn. We klagen nog wel eens dat het club-kampioenschappen erg
vroeg in het seizoen is, maar het is wel eens vroeger in het seizoen
gehouden. Eerder genoemd kampioenschap van 1996-1997 werd eind
december, tussen kerst en oud en nieuw gehouden. In 1999-2000 werd het
CK op 11 december verreden en in 1992-1993 zelfs op 28 november! Het
had zelfs nog eerder gekund want in het seizoen 1993-1994 was de CK
gepland op 31 oktober (!). Uiteindelijk is daar een stokje voor gestoken
en is op 5 december het CK geschaatst.
Bijzonder
en bijna niet voor te stellen, zijn ook de kampioenschappen in de
vroege uren. Een aantal keren is het clubkampioenschap op de
zondagochtend gereden, zoals bijvoorbeeld op de eerder genoemde 23
februari 1986. Verre van ideaal, maar dan had je nog wel wat aan de rest
van je dag! Aanvankelijk zou ook dit jaar op een bijzonder
tijdstip (21:40 uur) het kampioenschap verreden worden. Een tijd zo laat
op de avond, is zeker geen aanrader voor onze jongste deelnemers.
En dan de winnaars van het verleden, wat valt daar over te zeggen?
Kijken
we naar het meest aantal behaalde aantal kampioenschappen, dan is
Marjon Ros -Berkelaar met 13 titels de absolute recordhoudster. Een
aantal die de komende jaren niet overtroffen zal gaan worden. Bij de
heren is Fred van Tol degene met de meeste titels op zak. Tussen 1987 en
1993 wist hij maar liefst zes keer te winnen.
Bijzonder is ook
de kampioen bij de dames in 2000-2001 te noemen. Omdat voor de junioren C
het kampioenschap altijd over een 500 meter en een 1.000 meter gereden
wordt, kunnen zij niet meedingen naar het algemeen kampioenschap. Dat is
nog wel eens lastig voor die junioren C die soms wel aanspraak kunnen
maken op de titel. Destijds kon Chantal Baas als junior C het Marjon
Ros-Berkelaar nog knap lastig maken, ware het niet dat zij andere
afstanden moest rijden. Er is toen besloten om beide dames dan maar als
algemeen kampioen uit te roepen.
Verliezers en teleurstellingen waren er in het verleden ook nog...
Liza
van Rijn verloor de titel in 2008-2009 door een foutieve wissel. Kevin
Regelink overkwam hetzelfde in 2013-2014. Sven Prins ging als favoriet
in 2012-2013 keihard onderuit en kon zijn titel wel vergeten. Zoals bij
een echt kampioenschap zijn er ook altijd verliezers!
Wat zal het komend kampioenschap ons brengen?
Snel
ijs, geen wind, geen regen en veel persoonlijke records! De
favorietenrol dit jaar is voor Sven Prins en Lotte Elfferich. Zij zullen
er wel hard voor moeten knokken. Het zou ook zo maar eens Kevin
Regelink en Melissa van Pierre kunnen zijn of een andere outsider!
Ook
bij de pupillen, junioren en veteranen zal het weer een spannende
strijd worden. En wie de winnaar wordt? Kom dat zelf maar aanschouwen a.s. zaterdag in Dronten. Met jullie deelname of aanmoedigingen langs de
kant, brengen we weer het nodige enthousiasme en maken we er met zijn
allen weer een historische avond van.
Alle namen, tijden, weersomstandigheden vanaf seizoen 1983-1984 zijn hier te vinden.
Deel via: 
